سالگرد ازدواج
به پري سا و مهرباني هايش

دو سال گذشت
از دغدغه باد و تويي که مثال شعر
بــُر خورده ای روی چشم هام
و چه خواب ها که برايت نديده ام
و چه آش ها که برايم نپخته ای
سيب هم عاشق شد
وقتی از جاذبه تو گفتم
مثل بهار
مثل بای اول بوسه
مثل من
که لای دفتر نقاشی پير می شوم
کمی از موهايم
دندان ها
و برگ ِ اين همه شاعر که ريخت
يعنی
به سال های ميانی ِ اين باغ . . . خوش آمدی
" چيزی به انتها نمانده است "
خروس می گويد
مرا درياب