۴ خرداد ۱۳۸۴

گلدونه خانم


آدم بايد قلبش صاف باشه . صفايی که گلدونه داره تو قوطی هيچ عطاری نمی شه جستش . من خودش رو دوست دارم . پستوناش رو . کفلش رو . می دونی ؟ هنوز شل نشده . هنوز سفته . عيبی نيست مگه من چه قدر عمر می کنم ؟ اون هايی هم که پولدارن و خودشون رو بيمه عمر می کنن بيش تر از ديگرون عمر نمی کنن . پس چه فرقی می کنه ؟ انگار من هم پولدارم . { شمرده } حالا اگر چلوکباب نيست . . . صفا هست .

تکه ای از نمايشنامه گلدونه خانوم - از کتاب : پاتوغ
نوشته اسماعيل خلج
دی ماه 2535 – چاپ دوم


هیچ نظری موجود نیست: