بازگشت هفت خط

برگشتم . . . با چه هم برگشتم

هردم از این باغ

ستایش سپانلو از سانسور پس از انقلاب
محمد علی سپانلو معتقد است سانسور پس از انقلاب به ادبیات ایران بسیار کمک کرده‌استاو که عضو کانون نویسندگان ایران است و این کانون همیشه برعلیه سانسور موضع گرفته با یک تغییر موضع 180درجه‌ای نه تنها سانسور را بر علیه ادبیات نمی‌داند بلکه معتقد است سانسور پس از انقلاب بیش از آن که ماهیت تخریبی داشته باشد، ماهیتش سازنده بوده‌استعكس از سامان اقوامي ـ ايسنا
او در گفتگو بافارس تأکید هم می‌کند که «بعضي از انقلاب‌ها مميزي به حدي بوده‌است كه ادبيات آن كشورها از بين رفته‌است. خوشبختانه انقلاب اسلامي ايران در مورد مميزي اصلا به گونه‌اي عمل نكرد كه ادبيات فارسي از بين برود
به اعقاد این شاعر و مترجم که نشان شوالیه فرانسه را نیز دریافت کرده‌است، «هرچند كساني به مميزي كتاب معترضند، اما اين مميزی ـ پس از انقلاب ـ اصلا به معناي ريشه‌كن كردن ادبيات نيست.»وي خاطر نشان می کند که در سایه ممیزی پس از انقلاب «حتي در مواردي شاهد پيشرفت‌هاي بسياري هستيم
به گفته وی ممیزی و سانسور باید وجود داشته باشند چراکه « به هر حال هر حكومتي براي خود محرماتي دارد كه اين محرمات باعث مي‌شود يك عده از شعر و شاعري بيفتند. اما در ايران بعد از انقلاب بيش از آنكه كسي از شعر سر باز بزند، شاعراني تازه وارد عرصه شعر شدنداو که معتقد انقلاب باعث شکوفایی ادبیات شد ،عقیده دارد:«مردم ايران از شعر رهنمود مي‌خواهند و انقلاب در پيام اشعار تأثير زيادي گذاشت
به گفته وی‌ «مسلماً از آنجايي كه حوادث اجتماعي بر ادبيات تأثير بسياري مي‌گذارند، انقلاب اسلامي بهمن 57 نيز بر ادبيات معاصر فارسي تأثيراتي داشته‌است
وي می‌افزاید:« اين موضوع از آنجايي كه گسترده‌است، احتياج به يك بررسي كامل دارد و بايد نمونه‌هاي متنوع، تماماً مورد مطالعه قرار گيرد. اين شاعر ادامه داد: اولين تأثير انقلاب بر ادبيات فارسي، سياسي شدن آن است. در يك دوره‌اي ادبيات ما به شدت سياسي شد. اما پس از آن رنگ سياسي ادبيات تا حدودي از ميان رفت
سپانلو می‌گوید:« سياسي شدن ادبيات فارسي در دوره پيروزي انقلاب به اين دليل بود كه گروه‌هاي بسياري با عقايد متفاوت در انقلاب اسلامي ايران شركت داشتند و تقريباً تمامي آحاد ملت را شامل مي‌شدند. از چپ گرفته تا راست، از مذهبي گرفته تا لائيك، همه انقلاب سال 57 را به زعم خود تأييد مي‌كردند. به همين دليل رنگ‌ سياسي ادبيات انقلاب، طيف‌هاي بسيار متنوع دارد
به گفته این شاعر،« به نظر من «سهراب سپهري» در آن دوره استثناء بود. زيرا او اصلا شعري سياسي ندارد. من در «هزار و يك شعر» تا حدودي سعي كرده‌ام شعرهايي را جمع‌آوري كنم كه مقايسه شعر قبل و بعد از انقلاب براي پژوهشگران تا حدودي ساده شود