مرثيه ای برای تـَــره و بابای حسنی

چه روزهای بدی ست اين روزها . هرچه منتظر خبری , اتفاق خوشايندی , چشم به راه پيغامی پسغامی . . . انگار خاک پاشيده اند
اول از همه مانا . دادگاه انقلاب و درخواست اشد مجازات . نمی دانم . نه آن وقت که گرفتندش فهميدم . نه حالا که می گويند برايش تقاضای اشد مجازات کرده اند می فهمم منظورشان از اشد مجازات چيست . به خدا کافی ست او را در اين سرزمين رها کنند . در زندان را باز کنند و بگويند بفرما . همين که بين اين مردم اين جماعت سالوس زندگی کند برايش اشد مجازات است . و مگر نه اينکه او تا به حال هم به اشد مجازات جرمی که مرتکب نشده رسيده است ؟
همين ها که يقه پاره می کنند که مانا را مجرم قلمداد کنند در سوی ديگر اين ميدان در پی متهم کردن علی دايی هستند . به نفوذ داشتن ( هرچند که نفوذ داشتن جرم نيست ) و به وابسته بودن به حکومت ( که من نمی دانم چرا حکومت با هر که بد است او را مزدور اجنبی می داند و مردم و اپوزيسيون با هرکه بد هستند او را دولتی و وابسته به حکومت قلمداد می کنند ) اين از هنرمند ما اين از ورزشکار مطرح ما
زمانه است ديگر . يک روز می بينی نشريه ای روی پيشخوان دکه های مطبوعات نشسته به نام " بچه ها گل آقا " و می شنوی که گل آقای دوست داشتنی ( روحش شاد ) در هرجلسه ای هر نشستی هر جا که حرفی می زند می گويد اگر همه ی فعاليت های مجله هم تعطيل شود باز بچه ها گل آقا را منتشر خواهد کرد . يک روز زنگ می زنند که بعد از جلسه تحريريه ماهنامه بمانيد جلسه ديگری است و می مانی و می بينی مجلس ختمی است بر يادگار گل آقا
کلاغ پر . گنجشک پر . تيم ملی . فرهنگ و هنر . غرور و بچه ها گل آقا پر
همين ديگر خبر کوتاه است . مثل خبر فوت آدمی . جان داشت مجله و مثل ما نفس می کشيد . اين را خود پوپک می دانست و برای همين در مجلس سوگ مجله گريست
وقتی کيومرث خان صابری " گل آقا " را تعطيل کند پوپک هم حق دارد فرزند دلبند خويش را قــربانی کند . از قديم گفته اند : " تره به تخمش می ره . . . حسنی به باباش " . مجله داری سخت است چون تيراژ کتاب در اين سرزمين , 1500 نسخه است و اگر دارد 700 کتابخوان برای هر کتاب داشته باشی . مجله داری سخت است چون مردم دوست دارند برای دريبل های جادوگری که اخلاق ندارد , شهرياری که غرور زيادش آدم را ديوانه می کند و هلی کوپتری که پرواز در آلمان را از ياد برده , هورا بکشند نه برای عمران صلاحی که با وجود پادرد خودش را به جلسه می رساند يا منوچهر احترامی عزيز که بی شيله پيله است و . . . انتظاری بيش از اين هم نمی رفت . هفته نامه خصوصی بچه ها گل آقا به طور موقت ( شايد مثل موقت بودن توقيف روزنامه های اصلاح طلب ) تعطيل شد . ماهنامه هم به زودی تعطيل می شود . اين نياز به پيشگويی ندارد وقتی می بينی شبکه های شوهای اصغری اين قدر مخاطب دارند . سينماها ورشکسته می شوند
در سرزمينی که رنگ چشم های آنجلينا جولی از کتاب های کوندرا مهم تر است تعطيلی مجله ای فرهنگی به خاطر مشکلات مالی چيز دور از ذهنی نيست
با همه ی انتقادهايی که از " بچه ها گل آقا " داشتم حالا احساس می کنم تکه ای از گوشتم را کنده اند . سخت است زندگی . اما حالا مادرها می توانند به جای خريدن مجله بچه ها گل آقا پفک بخرند و بدهند دست بچه ها
زندگی است ديگر . جهان ديگری در حال شکل گيری ست . جهان چهارم . ما بنيان گذار اين جهان خواهيم بود
اما قبل از آن مايلم دست پوپک و امير داوودی را بفشارم و اعلام نمايم مثل همه ی روزهای اين 15 سالی که از ورودم به دايره اذناب گل آقا می گذرد آماده هرنوع همکاری با آن ها می باشم
اين گوی و اين ميدان